Chińska Republika Ludowa

Chiny

Tym razem coś ze świata orientalnego , jakiegoś nieznanego obcego, takiego który wabi swoim kolorem i odmiennością. Tym razem Azja powitała mnie w Chińskiej Republice Ludowej. To tak jak Polska republika ludowa tylko literki są inne. Po zwiedzeniu już Korei i Japonii spodziewałem się czegoś pomiędzy tymi dwoma państwami. Korea przypomina bardziej Stany Zjednoczone , gdzie na ulicy braknie jakiejkolwiek kulturowo odmiennej budowli czy choćby nawet akcentu wspominającego jak malowniczy to był kraj przed wiekami. Japonia zaś odmiennie jest miejscem gdzie na każdym kroku czy w każdej uliczce Tokyo , Hiroshimy czy Okinawy znajdziemy coś łączącego nas z zawiłą kulturą tego kraju. I ot takiego właśnie zderzenia się spodziewałem. Z reguły nikt nie przygotowuje człowieka na pierwsze doznania związane czy to z pierwszym zwierzęciem, doświadczeniem czy miejscem. Takie rzeczy przeżywamy na swój sposób, zawsze. Już lotnisko wydawało się podejrzane, w końcu jedziemy do kraju kwitnącej …. Czerwonej zasłony . Co sobie pomyślicie, a taki PRL tylko 40 lat później. No , nie . Przesiadkę miałem w Pekinie , obecnej stolicy, lotnisko jest ogromne ale smutnie puste. Po przejściu przez wszystkie formalności mogłem kontynuować podróż do dawnej stolicy Chin , Nankinu. Nie wiele wiedziałem wtedy o tym mieście , tak naprawdę nie wiedziałem nawet że było stolicą. Nie wspominając nawet o atrakcjach w mieście. Myślałem sobie „no dobra mam dwa dni weekendu to cośtam zobaczę , jak duże może być to miasto” . Pierwszy dzień to zazwyczaj „jet lag” a kolejny praca i tak na starcie masz wyłączone kilka dni z życia. No cóż nie jedziemy na wakacje. Ale już któregoś dnia postanowiłem trochę pozwiedzać. Hmm jakby to opisać. Najlepiej jeździć metrem , nie ma korków , jest w miarę bezpiecznie i wygodnie. Pociągi kursują średnio co 5 min więc nawet jak któryś przegapisz to szybko nadrobisz. Pierwszy cel jaki obrałem to świątynia Konfucjusza. W skali okolicznych atrakcji koncentracja ich właśnie w tym miejscu była dość duża. Mój hotel był na obrzeżach , jednak patrząc na mapę wydawało się że do centrum nie powinno być daleko… o jej, podróż metrem to 45 min. Na miejscu nie było jako takiego zaskoczenia i nic nie wzbudziło mojego podejrzenia. Atrakcje zobaczcie sami na zdjęciach.

Następnie wybrałem mur chiński, bo jak Chiny to chiński mur. Hmm to nie był wielki mur to taki mały , chiński płotek , miejski płotek bo otacza całe miasto. No i do mnie dotarło , ten murek otacza praktycznie całe miasto a na pewno stare centrum. Rozmach z jakim jest zbudowany daje wiele do myślenia.

Wielkość tego miasta do tego momentu była dla mnie niepojęta. Kiedy dotarło do mnie że metro poruszało się w linii praktycznie prostej i z obrzeży do prawie centrum jechałem 45 minut i później jeszcze 30 aby zobaczyć mur. Weźmy do tego że nade mną cały czas było miasto i nie myślę tu o chatkach z gliny i patyków tylko 6 piętrowych centrach handlowych co stacje , wierzowcach po 20-30 pięter , ogrodach , świątyniach i co tylko. Nie można tego dobrze opisać, trzeba zobaczyć.

Podczas mojej wizyty w tym miejscu zwiedziłem jeszcze miejsce które praktycznie wykończyło mnie fizycznie. Może nie swoim rozmachem a klimatem. Cały mój wypad do Chin był pod znakiem temperatur sięgających ponad 30 stopni i jako takiej wilgotności , sprawiającej że 10-cio sekundowe wyjście poza hotel kończyło się zawałem. Twoim najlepszym przyjacielem na mieście jest stacja metra, tylko tam panuje odpowiednia temperatura bez klimatyzacji wysuszającej powietrze na wióry. Ale to nic, wracając do tematu, jeżeli chcesz wykąpać się we własnym pocie i poczuć się jak w Wietnamskiej dżungli to idźcie właśnie tam. Wilgotność powietrza sięgająca 100% temperatura 36 stopni, mgła i roślinność rodem z dżungli. Dodatkowo gdzieniegdzie można spotkać porozstawiane różnego rodzaju sprzęt wojskowy. Miejsce to to wzniesienie znajdujące się w centrum muzeum obrony narodowej.

To chyba tyle co chciałem przekazać, zostawię was z tym zdjęciem poniżej, było zrobione przed lądowaniem w Pekinie. Jeżeli będziecie mieli okazję lądować tam i przez 30 min będzie wam się wydawało że za oknem jest zbyt jasno, to wiedzcie że od pół godziny lecicie nad Pekinem. A widok miasta z samolotu rozciąga się na horyzont.